മൌനമിന്നെന്റെ ചുണ്ടിന്നു കാവലാള്
ദേവരാഗം വിരുന്നുവന്നെത്തുമ്പോള്
നയനമിരുളിന്റെ തൈലം പുരട്ടുന്നു
സൂര്യനരികെ പകല്പൂരമാടുമ്പോള്
തരള തന്ത്രിയില് രാഗം പോഴിക്കേണ്ട
മൃദുല കൈകളില് ഈണം ദ്രവിക്കുന്നു
സ്വര സുമങ്ങള് വിടരേണ്ട വഴികളില്, അപ-
സ്വര മലരുകള് ഇതള് പൊഴിച്ചീടുന്നു
സിരകളില് കുളിര് പാടെ നിറച്ചുകൊണ്ടു-
ലകില് വാസന തെന്നലായ് വീശുവാന്
തരിക എന് തന്ത്രി, നീട്ടുമെന് കൈകളില്
തിരകെ വാങ്ങുകെന് മൌനം പകരമായ്
-ശ്രീകാന്ത്-
